The remains of Brakig
Waar ik eigenlijk smeulende resten en kaalslag dacht aan te treffen, bleek er nog best wel wat Brakig aanwezig te zijn bij mijn lokale Ikea(Amersfoort – mocht je nog iets zoeken!). Ik nam alsnog dit grote dienblad mee, omdat dienbladen nu eenmaal ontzettend handig zijn bij het afbakenen van bepaalde Gezellige Tafelsettings..zeker als je getrouwd bent met iemand die niet schroomt om met zijn gadgets de hele tafel te confisqueren. (Eigenlijk doe ik mijn Lief met deze opmerking tekort: eettafels zijn volgens mij in het algemeen een soort grote shitbowls waar post, sleutels, telefoons, bonnetjes, afspraakkaarten, broodkruimels en andere losse rommel zich lijkt te verzamelen.) Voor een opgeruimde foto hoefde ik echter slechts één veegbeweging naar links te maken (en het kletterende geluid van vallende meuk te negeren) en mijn Lief naar boven te jagen. Dat laatste zullen we maar onder de rauwe romantiek van het huwelijk met de interieurblogger scharen…
De ketting kreeg ik van die lieve Iris en als ik ‘m niet draag, dan draagt de bloempot ‘m. Gewoon omdat ik ‘m zo mooi vind. Nog meer goed nieuws op Ikea gebied: de nieuwe PS collectie zou vanaf vandaag in de winkels moeten liggen…althans, een deel ervan. (Het is altijd een goed bewaard geheim naar welke locaties gedistribueerd wordt). Team Confetti schreef er een blogpost met een heleboel fijne foto’s over. Ik vond al prachtige gordijnstof voor de babykamer, komende dagen meer foto’s!
Instead of encountering smouldering remains after the Brakig internet heist, there was still quite some stock left at my local Ikea. So I took this big tray home, since trays always come in pretty handy when you want at least one corner of your dinner table to stay clear of mail, receipts, bread crumbs, keys and other loose stuff that always seem to take over dinner tables. (Dinner tables are secretly the real shitbowls of our households, aren’t they?) To make this seemingly neat picture, all I had to do is make a sweeping movement to the left with my arm and ignore the noise of items crashing to the floor. Oh and I had to banish the husband who was occupying the non-occupied parts of the table with his laptop and gadgets. The perks of being married to an interior blogger, eh?
The necklace was a gift from my dear friend Iris. If it’s not around my neck, it’s around the vase, because I love looking at it. There is, by the way, more good Ikea collection news: the new PS collection should become available soon at your local store. I already found beautiful fabric we made into curtains for the nursery. More photos this week!
