Berichten

Kerst voor kindjes

Kerst voor kindjes - Planet Fur
Niet dat onze kerstversiering veel verschilt van voorgaande jaren nu we een kindje hebben. Eigenlijk ben ik zelf nog een soort reuzenbaby. Misschien wel omdat ik me nog levendig herinner hoe fijn ik kerst als kind al vond. Die weken dat de kerstboom in de woonkamer stond thuis, konden me niet lang genoeg duren. Het ultieme gezelligheidsgevoel gaven die lampjes in de boom me. Dat kinderlijke enthousiasme voel ik nog steeds bij kerst. En daarbij vind ik dat een mens nooit te oud is voor speelgoedachtige decoraties, of het nu kerst is of niet.

Jaren geleden kon je rond kerst bij Bruna de Nijntje hangertjes sparen. Ik spaarde me een ongeluk, ondanks dat het er sterk op leek dat ik exact dezelfde Nijntjes leek te sparen (die zwarte op dat bezempje..daar heb ik er wel 15 van). Niet dat dat mijn enthousiasme stoppen kon. Na een tijdje boeken en kantoorspullen aanschaffen was ik echter wel een beetje door mijn bezoekjes aan Bruna heen en heb ik mijn verzameling nooit echt compleet (of eigenlijk diverser) kunnen maken.

Groot was dan ook mijn blijdschap toen ik tijdens afgelopen Verzamelaarsbeurs in Utrecht een kraam vond waar iemand de Nijntjehangertjes verkocht. Ik vind deze illustratie van Nijntje als spook meesterlijk en daar bleken dus ook hangertjes van te zijn gemaakt, destijds. De dame in die kraam had er opvallend veel van, vermoedelijk zat zij in de Nijntje-als-spook regio, destijds. De Nijntjekerstboom is nu officieel voor Jet, maar onofficieel ook gewoon helemaal voor ons.

Wat ik steeds vergeet te noemen als ik een foto van deze kast maak: de prachtposter is ontworpen door Ruth Hengeveld. Ik ben er zo blij mee, dat ie al bijna een jaar op deze plek staat. Ruth voegde recent een prachtige nieuwe kerstposter en – kaart aan haar winkel toe, je kan ze hier allemaal in haar shop bekijken (en, nog beter, kopen).

About this year’s Christmas decor for our little girl, that we secretly love ourselves too. (Because you’re never too old for happy, colourful decoration in my opinion!) The beautiful poster on the cupboard is designed by Ruth Hengeveld. She recently added another beautiful Christmas poster – and card to her shop that you can all buy in her webshop here.

Kerst voor kindjes - Planet Fur
Kerst voor kindjes - Planet Fur

Unphotographable

unphotographable - Planet Fur
Ik kocht dit perspex rek bij de verkoop van een winkelinventaris. Het was een hele toer om het ding thuis te krijgen, maar ik ben er nog steeds ontzettend blij mee. Het perspex is zo mooi bescheiden, waardoor je er redelijk veel meuk in zetten kan zonder meteen een epileptische aanval te krijgen als je de kamer in komt lopen. Waarschijnlijk is die hang naar niet-volgepropte ruimtes een bijwerking van mijn chaotische brein waarin gedachten constant over elkaar heen buitelen. Daar past geen visuele herrie meer bij. Zeker niet op de plek waar ik mijn blogposts typ.

Mijn rek en ik zijn dus dikke matties. Helaas heb ik al honderden (nouou, dat is misschien wat overdreven, maar het zijn er wel veel!) pogingen gedaan het ding vast te leggen, maar is hij niet-fotografeerbaar. Of, hij is het wel, maar ik ben nooit tevreden met het eindresultaat. Iedere foto oogt een beetje viezig, waarschijnlijk omdat het licht dat door het perspex valt breekt en schaduwen in alle kleuren van de regenboog veroorzaakt. Maar laat ik je niet vermoeien met mijn fotografische beslommeringen. Grappig genoeg zong Frank Sinatra reeds lang geleden al een lied over dit dilemma in het liedje ‘My funny Valentine’:

‘Your looks are laughable
Unphotographable
Yet you’re my favourite work of art’

Dat die man zo’n vooruiziende blik had. Wie had dat gedacht.

This translucent shelf makes me so happy. The best part of its transparent appearance is that you can display quite a lot of action figures (in my case) in it without making the room look stuffed. Me and my chaotic brain love it when things aren’t too visually challenging, at least not in the room where I write my blogposts. On the other hand: my workroom is also the place where I keep the items that inspire me. Bit of a contradiction there, yes. That why I say Yay for perspex.

There is one problem with this wall rack though: as it turns out, it is pretty unphotographable. The perspex casts these shadows over its contents and whereas this doesn’t bother me when I look at it, it turns out pretty ugly on pictures. Believe me, I’ve tried to photograph it a dozen times with all kinds of lighting circumstances..it just won’t work. The funny thing is, Frank Sinatra sang about this dilemma a long time ago in this song called ‘My funny Valentine’:

Your looks are laughable
Unphotographable
Yet you’re my favourite work of art’

Who would have thought that the man was such a visionary, eh?

Bloomin’ good treats

Bloomin' good treats - Planet Fur
Bloomin' good treats - Planet Fur
Vroegâh, tijdens mijn loondienst jaren, bracht ik mijn weekenden vaak door met het kopen van dingen. Omdat ik vond dat ik dat verdiend had, na het slijten van mijn tijd op een saai kantoor. Niet dat ik me er beter door ging voelen, want na Spendeer Zaterdag volgde zondag. Waarna (dra)maandag zich onvermijdelijk opdrong. Na mijn carrièreswitch in 2012 (en daarmee het onvermijdelijk opdrogen van maandelijkse loonbetalingen), realiseerde ik me pas hoe zeer ik al die spullen niet meer hoefde te bezitten. Ze maakten me niet gelukkiger ofzo. Wat me wel gelukkig maakte, zo bleek, was het feit dat ik eigen baas over mijn eigen tijd werd. Wat ik eerder verdiende in geld, verdiende ik nu in tienvoud terug in natura. Ik kan nog steeds amper beschrijven hoe gelukkig dat me maakt.

Een ander fijn aspect aan dit feit is dat ik tegenwoordig weer echt iets te wensen heb voor mijn verjaardag. En oi, ik ben dit jaar vreselijk verwend door de lieve mensen om mij heen. Niet alleen met een verrassingsdiner, maar ook met Nanoblocks, de Donna Wilson alfabetposter en Ferm Living opbergboxen.

Mijn carrièremove zal de economie geen kick-start geven (au contraire!). Maar was al dat teveel uitgeven van geld nu juist niet het hele probleem van die economische crisis?

Back in my paid employment years, I often spent my weekends buying stuff. ‘Cause after being in a dull office for a week, I felt I deserved that. Not that it made me feel better, ‘cause after Spenderday came Sunday and than Monday was there again to ruin all that spare time spending fun. My career switch in 2012 (and the inevitable termination of monthly paychecks) made me realise that possessing all those things had never made me happy. And becoming my own boss changed one single but essential fact: what I once earned in money, I now owned in time. There are no words to convey how happy that freedom made me. And still does, ’till this day.

Another great advantage of this whole thing is that I have a good ol’ birthday wishlist again each year. I’ve been spoiled rotten by the ones I love, not only with a real surprise dinner party, but also with cute Nanoblocks, the Donna Wilson alphabet poster and Ferm Living storage boxes. Like I said: bloomin’ good treats!

My career move won’t kick-start our economy (au contraire!). But wasn’t spending too much the cause of this whole economical breakdown in the first place?

My new super tiny obsession

Nanoblocks - Planet Fur
Ik kan weer een nieuwe obsessie van mijn bucketlist afstrepen. Voor zover het gezond is om een bucketlist met obsessies te hebben, trouwens. Het is in dit geval echter maar een hele kleine obsessie. Letterlijk klein, zelfs.

Ik kocht Nanoblocks eerder meestal voor mijn Lief. Vooral omdat ik het super komisch vond om een volwassen man een pandabeer, eend of raket-lanceerplatform in elkaar te zien zetten met piepkleine Lego blokjes. Maar toen ik een tijdje geleden bij Vintage Room in Den Bosch was (wat overigens ook een hele fijne winkel voor andere zaken is), kwam ik piepkleine Hello Kitty bouwprojectjes en andere Japanse kawaii figuurtjes uit mijn jeugd tegen. En zeg nou zelf: het is geweldig om oude jeugdvrienden tegen te komen. (Zolang het niet die blaag is die aan je haar trok of die je dumpte vlak voor het klassenfeest.) De My Melody box raakte me ook recht in mijn nostalgische hart. Een konijn met een roze mutsje op was vroeger schattig en blijkbaar vind ik dat nu nog. Misschien dat ik Popje nog eens een roze mutsje aanmeet. Dus, ga naar Vintage Room en organiseer een kawaii bouwfeestje voor jezelf. Je hebt het verdiend!

So, I can tick off another obsession from my bucketlist. (Is it very creepy to have a bucket list of obsessions? You tell me!) In this case, it’s a small one, though. Literally small, that is.

You see, at first I bought Nanoblocks for my Love. Because it seemed pretty funny to see a guy build a panda, duck or rocket platform with teeny tiny Lego looking building blocks. But a while ago, in a shop called Vintage Room in Den Bosch,  I bumped into Hello Kitty building sets and other kawaii Japanese figurines I played with when I was little. And let’s be honest, how good is it to bump into old childhood friends? (As long as it isn’t that boy that pulled your hair or dumped you on your 16th birthday, of course.) The My Melody box also hit me in my soft spot. But then again, who can resist a bunny wearing a pink bonnet? (I might knit one for Popje one day!) So, go to Vintage Room and have yourself a kawaii building party. You’ve earned it.