Berichten

Over analoog fotograferen

000021verkl
Een tijdje geleden maakte Hanke foto’s van ons gezin. (Vind ik nog steeds een beetje gek klinken: ‘gezin’. Alsof je dat pas écht bent als je met meer dan vier personen bent. Net zoals dat moment dat je je vriend je man gaan noemen nadat je getrouwd bent. Dat.) Hanke maakte de foto’s van ons in een park waar ik veel kwam in mijn jeugd en het was heel bijzonder om daar weer te zijn met ons kindje erbij. (En dat Hanke de foto’s maakte, nadat ze me het jaar ervoor fotografeerde toen ik nog zwanger was.) Ik droomde de nacht erop ineens weer over al die keren dat ik op die plek was. Blijkbaar ging voor even dat deurtje naar al die jeugdherinneringen weer open. Ik vind het op een gekke manier geruststellend om te weten dat al die plekken en mensen die niet meer in je leven zijn, nog altijd ergens veilige opgeborgen zitten in je geheugen.

Omdat Hanke helemaal analoog fotografeert, leek me dat een goede reden om zelf ook weer wat analoge foto’s te delen hier. Ik experimenteerde wat met binnenfotografie (weliswaar op een stralende dag), omdat ik altijd een beetje bang ben dat die foto’s te donker worden. Ze blijken prima belicht te zijn.

Film is not dead - Oh Marie!
Film is not dead - Oh Marie!
Analoog fotograferen is ontzettend leerzaam. Omdat het, in tegenstelling tot digitale fotografie waar je foutjes nog weg kan poetsen en zelfs het licht nog aan kan passen, geen foolproof fotografie methode is. Het licht en de compositie moeten meteen goed zijn omdat ik te puristisch ben om mijn analoge foto’s digitaal na te bewerken. Ik wil op mijn analoge foto’s zoveel mogelijk zien – zonder hulpmiddelen – wat er in de body van de camera tot stand is gekomen. Dat voelt het meest ambachtelijk. Het voelt (voor mij hè, want dat is echt heel persoonlijk!) als het verschil tussen een zelfgebakken appeltaart of een die je bij de supermarkt koopt. Ik kan me trouwens natuurlijk alleen de luxe van zulke uitspraken veroorloven omdat ik voor mijn dagelijkse werk gewoon een digitale camera tot mijn beschikking heb! (En zal je zien dat ik vannacht droom over de appeltaarten die mijn oma vroeger bakte. Dat zou wel gaaf zijn.)

Film is not dead - Oh Marie!
Film is not dead - Oh Marie!
Als je meer over (analoge) fotografie wil lezen, bekijk dan onze fotografie pagina’s eens hier. We schrijven graag en vaak over fotografie en delen regelmatig tips en trucs op allerlei fotografie gebied. Je kan er trouwens ook nog steeds de oude Oh Marie! magazines op naslaan, die je nog steeds allemaal hier terug kan lezen!

Ray of light

Ray of light - Planet Fur
Ray of light - Planet Fur
Tijdens één van die laatste gouden herfstdagen sprak ik af met Hanke om een dag analoge foto’s te maken bij Radio Kootwijk, op de Veluwe. Radio Kootwijk is niet alleen fotogeniek omdat het op de Veluwe ligt, het is ook een bizar gebouw op een bizarre plek. Het zou zó uit een film hebben kunnen komen en in mijn beleving dan maar meteen als schuilplaats van de schurk uit een James Bond film ofzo. (Heb je Skyfall gezien? Met dat huis in die laatste scenes? Wat een indruk heeft dat op mij gemaakt! Ik kan die scene wel tien keer terugzien. Wat ik ook heb gedaan, trouwens. Maar die sfeer, dus.) In het echt was Radio Kootwijk de plek waar de eerste (Nederlandse) radiosignalen de wereld in werden gezonden. Door dat midden op de Veluwe te doen, hadden de signalen het minst te lijden van ruis van omliggende bebouwing. Tegenwoordig heeft de locatie vooral te lijden aan een gebrek aan toiletten (haha), zoals je ook in Hanke’s prachtpost over onze dag kan lezen.

A new batch of analogue photos for you guys today. I took these analogue photos on a little trip with my friend Hanke, at a very pretty and bizarre location in The Netherlands called Radio Kootwijk. Back in the days, the first (Dutch) radio signals were sent from this particular building. I think, however, that this location would also work very well as the bad guy’s layer from a James Bond movie. (If you’ve seen the last scenes of Skyfall, you know what I mean!) The building is located at this particular plain because of the lack of cultivation around it. The only thing this beautiful location today lacks are toilets (haha!), as you can also read in Hanke’s beautiful post about our field trip.

Ray of light - Planet FurRay of light - Planet Fur
Het weer had een scala aan licht voor ons in petto. Zo vind ik de foto helemaal bovenaan bijna een schilderij, zo bijzonder is het kleurenpalet. Nu ik besmet ben met het analoge fotografie virus, begrijp ik nog beter waarom onze oude meesters zo’n fan waren van ons Nederlandse licht. Het werkt verslavend, de voldoening die het geeft als je dat licht hebt weten te vangen in je foto’s. Analoge foto’s hebben de x-factor, zogezegd. Wat grappig is, want zonder digitale fotografie had die x-factor niet kunnen ontstaan. Nog nooit postte ik zoveel foto’s tegelijk in een bericht en vond ik het spijtig dat ik er niet nog tien bij kon plaatsen. Hoe meer analoge foto’s ik maak, hoe gaver ik Hanke’s volledige overstap naar analoge fotografie vind. Wat leuk is het toch om dat gevoel te kunnen delen. En om er een hele dag over te kunnen praten.

Deze foto’s maakte ik met Ektar 100 films van Kodak. Ik ga nu experimenteren met Agfa Vista Plus films met een ISO van 400. Stiekem omdat ik een grotere korrel bijna nog mooier vind. Daarnaast zijn de films van Agfa onwaarschijnlijk goedkoop, dus ik ben erg benieuwd hoe die uit gaan pakken. Wordt vervolgd!

I’m so happy I managed to capture the beautiful Dutch light on these images. It’s kind of addictive, the taking and waiting for that one good photo. That is probably why analoge pictures have the x-factor to me. A factor that, funny enough, could not exist without digital photography. There’s nothing better than to share this feeling with a like-minded person like Hanke. Ten years ago I never expected that I could fill a whole day just talking about photography.

I shot these photos with Ektar 100 by Kodak. For my next photos I’m gonna use Agfa Vista Plus films, with an ISO of 400. Secretly because I particularly love a bigger grain in my images. On top of that, Agfa films are extremely cheap, so I’m curious how they’ll turn out. To be continued!

Ray of light - Planet Fur
Ray of light - Planet Fur
Ray of light - Planet Fur
Vijf mensen wakkerde mijn liefde voor analoge fotografie aan. Hun (analoge) foto’s zijn zo mooi dat je ze niet mag missen (als je dat al niet deed): Hanke, Danique, Nikki, Iris en Anki. Deze films zijn ontwikkeld door Carmencita Film Lab.

These five people sparked my love for lomography. Definitely check out their work if you haven’t already: Hanke, Danique, Nikki, Iris and Anki. Films developed by Carmencita Film Lab.

Ray of light - Planet Fur
Ray of light - Planet FurRay of light - Planet Fur