Gravity
Gravity is working against me
And gravity wants to bring me down
Er zijn soms dagen, of weken, dat ik naar mijn werk kijk zoals een Anorexia patiënt naar zijn lichaam: kijkend in de spiegel ziet hij een dik mens, terwijl hij in werkelijkheid uitgemergeld is. Ik kijk en kijk en kijk, tot ik mijn foto’s waardeloos vind. De lijnen zijn niet recht, de kleuren niet kloppend, de compositie net niet lekker. En dan ben ik nog niet eens bij de tekst aangekomen, die bij die foto’s moet komen.
Wat ik maak, gaat gepaard met veel gevoel. Mijn werk moet goed zijn. En ‘goed’, dat is in mijn hoofd een rekbaar begrip. Aan de andere kant: zonder die bezieling zou ik niet meer willen of kunnen werken. Dit maakt me echter ook kwetsbaar, juist omdat mijn werk me zo na aan het hart ligt.
Je zal altijd zien dat karma toeslaat op zo’n moment dat je voor je gevoel op je kwetsbaarst bent.
Dit weekend plaatste ik een foto op Instagram, waarna zich een discussie ontspon over de vorm van de foto. In een notendop ging het over originaliteit, trends versus eenheidsworst, over je veilig voelen in een online community. En hoe een grappig bedoelde reactie je gemakkelijk in je creatieve hart raakt. Juist omdat wat je doet daar regelrecht uit komt. Ik heb de discussie onder de foto laten staan, omdat ik ook vind dat je, als je je mening geeft, daarvoor uit moet komen. Met naam en toenaam. Omdat het al zo lastig communiceren is, met alleen woorden en slechts een handvol emoticons om je bedoelingen te duiden (zo pleit ik voor terugkeer van de dansende Hyves banaan – dat ding kon wereldoorlogen afwenden). Met zulk schaars communicatiegereedschap is het in ieder geval fijn om te weten wíe je voor je hebt.
Oh gravity, stay the hell away from me
Oh gravity has taken better men than me (how can that be?)
John Mayer – Gravity
In Dutch only today, sorry guys!
Gekke Marlous,
Maak jezelf niks wijs hoor, je blog is volgens mij een van de origineelste van Nederland. (Ik heb nu dat Miniplaybackshow-stemmetje in m’n hoofd: ‘gewoon doorgaan’)
Maar zonder gekheid, doe het voor ons, maak nog maar wat mooie foto’s, ook op IG. Worden wij blij en de wereld mooier van!
oh zo herkennaar! wat is goed en waar hoor je bij, daily struggles. En oh ja ik mis de banaan ook verschrikkelijk!!
Al sinds ik geboren ben wil ik alles behalve hetzelfde zijn, doen en worden als de rest van de wereld. Het klakkeloos achter de meute aanlopen om er maar bij te horen heb ik altijd vreselijk gevonden. Dat de eigenheid van vele soms ver te zoeken is vind ik zo jammer. Ik volg het eenheidsworst gebeuren dan ook met meer dan kromme tenen. En dan de reacties van mensen die het een eer vinden om tussen zo’n rijtje worsten te staan, gruwel. Tuurlijk staan ook hier spullen in huis die ik veel tegenkom bij andere mensen. Gewoon omdat ik het erg mooi vind. Ik zou het vreselijk vinden als daar op zo’n manier de spot mee gedreven zou worden en ik zou uit m’n plaat schieten als ik een zorgvuldig gemaakte foto op dit account zou terug vinden. Iedereen spreekt er altijd zo luidkeels schande van als een foto zomaar ongevraagd gebruikt wordt door anderen, en dit is dan ineens lollig of zo. Zo, t zat hoog denk ik! :)
Jou werk is wonderschoon en origineel en ik hou er veel van!
X
Wat een herkenbaar verhaal! Het steeds kritischer worden op je eigen beeld en tekst. Om gek van te worden! En oh ja, die hyvesbanaan! Ik mis ook deze :crazy: ken je ‘m nog?
x Elske
Lieve Marlous, ik had de instagram-discussie gemist, maar even terug gelezen. Goed dat het uitgesproken is, ik zou zeggen loslaten en vooral doorgaan met precies dat wat je doet, op jouw manier! Totaal geen reden voor twijfel of een overmatig kritische blik. De kracht van creatieve bloggers zoals jij is dat ze het ook gewoon doen en niet maanden alleen maar nadenken over wat perfectie is! We willen jouw perspectief zien en lezen omdat die uniek is (en hilarisch over het algemeen ;-) Dus keep going strong! :-) xxx
Lieve Marlous,
juist als je je kwetsbaar en open opstelt komt alles hard binnen,
de mooie en minder fraaie dingen…
Maar je zou toch niet anders kunnen denk ik? Waar komt anders je creativiteit vandaan?
Ik blijf me maar vasthouden aan die ene wijze zin: alles is al eens gedaan behalve door mij!
Bovendien heb je duidelijk een eigen herkenbare stijl, die kan niemand van je afpakken :-)
Liefs, Mirjam.
Oh Marlous ik snap zo goed wat je bedoelt. Dat gevoel en die door jezelf opgelegde regels…zo herkenbaar.
X
De ‘discussie’ over die foto heb ik gemist. Misschien maar goed ook… Want wat is dan (wel) origineel en wie bepaalt dat? Ik vind je plaatjes en blogs altijd erg mooi en inspirerend. En tuurlijk zul jij je inspiratie ook wel eens bij anderen opdoen. Wie niet? Hoe en wat je daarmee doet… Dat heb je soms zelf niet eens (bewust) door misschien. Wat ik vooral wil zeggen: lekker doorgaan met je eigen ding doen! PS: die dansende banaan was de bom! (lekkere woordspeling ;))
Vanuit Costa Rica een dikke knuffel voor jou papaya. Omdat jij super origineel, maf, grappig, enthousiast, kleurrijk, creatief en uniek bent! Op naar nog maar ‘eigen’ beelden en projecten! Just keep swimming :D (en hulde aan de headbangende banaan, duh.. En ik stel een luchtgitaarspelende papaya voor!)
ik heb geen idee waar het precies om gaat maar er is maar 1 planet fur, met zn mooiigheid en gekkigheid en waar ik altijd van geniet. dus schijt aan alles en iedereen. punt xx
Och, hoe een opmerking toch lang kan na blijven gonzen in je hoofd he. Ik herken ook zo enorm het gevoel dat alles wat je maakt niet goed is (dat gevoel heb ik eigenlijk bij alles wat ik maak, maar dat terzijde ;)) Het lijkt me ontzettend leuk om zo’n gedreven dame als jij te ontmoeten binnenkort :). Blijf maar lekker gaan (met die banaan)!
xxx (ik moest aan deze denken: https://www.youtube.com/watch?v=kaJE-c2L82o)
Mooie post Fur!
Mooi geschreven, ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Niet te kritisch zijn… soms zijn we zo kritisch dat we er blind van worden en het mooie er niet meer van zien. En een slordige, scheve foto vindt ik vaak ook wel mooi. Altijd maar rechte en goeie compositie foto’s …is maar saai.